Асноўныя антыноміі гіпотэз паходжання кветкавых раслін

Пытанні	Катазійная гіпотэза Тахтаджана	Гіпотэза фітаспрэдзінга Меена
Час паходжання Час рассялення Месца Экалагічныя ўмовы   Продкі Старажытныя формы   Спосаб апылення     Асноўныя эвалюцыйныя механізмы ўзнікнення разнастайнасці	Ніжні і сярэдні мел Верхні мел Паўднёва-Усходняя Азія Горы   Насенныя папараці Вечназялёныя дрэвы з адзіночнымі буйнымі кветкамі тыпу магно-ліевых Энтамафілія, асабліва кантарафілія (апыленне жукамі) СТЭ. Адаптацыя да розных горных месца-знаходжанняў (па вы-шыні над узр.м., экспазіцыі). Спалучэнне мутацый і накіраванага адбору. Папуляцыйныя хвалі. Генетычны дрэйф. Чаргаванне перыядаў ізаляцыі лакальных папуляцый (дэмаў) і гібрыдызацыі	Ніжні – верхні мел Ніжні – верхні мел Трапічны пояс Розныя, але пераважна раўнінныя Бенетыты Розныя драўняныя расліны з несамавітымі кветкамі, сабранымі ў суквецці Факультатыўная энта-мафілія, анемафілія, самаапыленне Сальтацыі: выжыванне арганізмаў з буйнымі змяненнямі формы неадаптыўнага харак-тару, адпампоўванне іх “трапічнай помпай” у высокія шыроты і адаптацыйныя змяненні пад уплывам механізмаў СТЭ

Былі вынайдзены і кветкі першых пакрытанасенных раслін – яны ніяк не адпавядалі буйным кветкам магноліевых і былі дастаткова несакавітымі і сабранымі ў суквецці. Гэта дазваляе лічыць больш правільным меркаванне Н.В. Пярвухінай (1970) аб тым, што першыя кветкавыя расліны не былі насякомаапыляльнымі, а маглі апыляцца ветрам, насякомымі або самаапыляцца.

Слабымі месцамі абедзвюх гіпотэз з’яўляецца ўяўленне аб продках кветкавых раслін. Тахтаджан лічыць, што гэта былі насенныя папараці. Але нельга выключаць магчымасці ўзнікнення кветкавых ад іншых, яшчэ невядомых, прадстаўнікоў голанасенных. Няпоўнасць геалагічнага летапісу паступова знікае. Меен мяркуе, што продкамі кветкавых былі бенетыты, стробіла якіх была двухполай. Але неадпаведнасць будовы стробіла бенетытаў з палачкападобнымі мегаспарангіфорамі і кветкі з лістападобнымі мегаспарафіламі, якія абгортваюцца вакол семязачатка, да канца не аргументавана даволі складанымі міграцыямі органаў унутры структуры “пракветкі”.

В.М. Ціхаміраў (1987) лічыць, што ўзнікненне кветкі і пакрытанасеннасць адбываліся самым розным чынам і ўсю іх разнастайнасць нельга вывесці з якойсьці адной структуры.

Прыкметай, якая аб’ядноўвае ўсе варыянты будовы кветкі пакрытанасенных у адну групу, Ціхаміраў лічыць наяўнасць працэсу двайнога апладнення. Гэтае ўяўленне добра ўпісваецца ў агульную ідэю поліфілетычнасці, якую развівае С.В. Меен. Аднак і двайное апладненне так вар’іруе ў розных групах пакрытанасенных, што магло ўзнікнуць рознымі шляхамі. Такім чынам, пытанне аб паходжанні пакрытанасенных, іх мона-, ды-поліфілетычнасці ўзнікнення застаецца дыскусійным.

Дата добавления: 2014-01-13