Симптомы острой почечной недостаточности

Оптика

Электромагнетизм

Электр заряды және оның сақталу заңы. Электр өрісі үшін кулон заңы. Электростатикалық өріс. Электростатикалық өрістің кернеулігі. Электростатикалық өріс үшін суперпозиция принципі. Диполь өрісі. Вакуумдағы электростатикалық өріс үшін Гаусс теоремасы. Электростатикалық өріс кернеулік векторының циркуляциясы. Электростатикалық өріс потенциалы. Кернеулік пен градиент потенциал арасындағы байланыс. Эквипотенциал беттер. Диэлетриктер типтері. Диэлектриктердің полярлануы.

Полярлану. Диэлектриктердегі өріс кернеулігі. Сегнетоэлектриктер. Электростатикалық өрістегі өткізгіштер. Жекеленген өткізгіштің электр сыйымдылығы. Конденсаторлар.

Зарядтар жүйесінің энергиясы, жекеленген өткізгіш жене конденсатор энергиясы. Электр тогы, Электр тогының күші және тығыздығы. Бөгде күштер. Электрқозғаушы күш және кернеу. Ом заңы. Өткізгіштің кедергісі. Тоқтың жұмысы және қуаты. Джоуль-Ленц заңы

Біртекті емес тізбек бөлігі үшін Ом заңы. Тармақталған тізбектер үшін Кирхгоф ережесі. Металдар электр өткізгіштігінің классикалық теориясы. Классикалық теория боцынша электр тогының негізгі заңдарын келтіріп шығару. Электронның металдан шығу жұмысы.

Эмиссия құбылысы және оның қолданылуы. Магнит өрісі және оның сипаттамалары. Био-Савара-Лаплас заңы және оны магнит өрісін есептеу үшін қолдану. Ампер заңы. Параллель токтардың өзара әсерлесуі. Қозғалыстағы зарядқа магнит өрісінің әсері. Магнит өрісінде зарядталған бөлшектің қозғалысы. Үдеткіштер. Холл эффекті. Вакуумдағы магнит өрісі В векторының циркуляциясы. Соленоид және тороид магнит өрісі. Магнит индукция векторының ағыны. Гаусс теоремасы. Магнит өрісіндегі токты өткізгіш контуры орын ауыстырғанда атқарылған жұмысы. Электромагниттік индукция құбылысы (Фарадей тәжірибелері). Энергияның сақталу заңы бойынша Фарадей заңын келтіріп шығару. Магнит өрісіндегі рамканың қозғалысы. Контурдың индуктивтілігі. Өздік индукция. Өзара индукция құбылысы. Трансформаторлар. Магнит өрісінің энергиясы.Электрон және атомның магниттік моменті. Құйынды электр өрісі. Ығысу тогы. Электрмагнит өрісі үшін Максвелл теңдеулері.

Фотометрия. Жарықтың электромагниттік табиғаты. Когеренттілік. Когерентті тербелістер алу жолдары. Жарық интерференциясы. Дифракция құбылысы. Гюйгенс-Френель принципі. Дифракциялық тор. Кеңістік құрылымдағы дифракция. Геометриялық оптика негіздері. Жарық поляризациясы. Жарықтың затпен әсерлесуі. Сәулелік оптика заңдары. Жарықтың дисперсиясы. Қалыпты және аномаль дисперсия. Жарықтың жұтылуы. Жылулық сәуле шығару. Фотоэффект. Комптон эффектісі. ЭМ толқындар шкаласы. Жарық жылдамдығы. Жарық интерференциясын бақылау тәсілдері. Интерференция құбылысын қолдану. Френель, Фраунгофер дифракциялары. Голография.Оптикалық жүйелер. Жарықтың анизотропиялық ортада таралуы. Поляризация жазықтығының бұрылуы. Жарықтың шағылуы және сынуы. Жарықтың толық шағылуы. Шектік бұрыш. Дисперсияның электрондық теориясы. Жарықтың шашырауы. Жылулық сәуле шығарудың классикалық ж/е кванттық теориясы.Оптикадағы Доплер құбылысы. Оптикалық кванттық генераторлар. Максвелл теңдеулері. Электромагниттік толқынның ортадағы жылдамдығы. Электромагниттік толқындар энергииясы. Умов-Пойнтинг векторы. Тербелістерді қосу. Қорытынды тербелістің интенсивтілігі. Толқын амплитудасын бөлу арқылы когерентті шоқтар алу жолдары: көлбеулігі бірдей жолқтар, қалыңдығы бірдей жолақтар. Ньютон сақиналары. Екі сәулелік интерферометрлер: Жамен, Рождественский, Майкельсонинтерферометрлері. Көпсәулелік интерферометрлер: Фабри-Перо, Люммер-Герке интерферометрлері. Зоналық пластинка. Дөңгелек саңылаудағы, дөңгелек бөгеттегі дифракция. Бір саңылаудағы Фраунгофер дифракциясы. Интесивтілікті есептеудің графиктік ж/е аналитикалық әдістері. Рентген сэулелерінің дифракциясы. Вульф-Брэгг формуласы. Түрлі-түсті голографиялау ұғымы. Голографияның қолданылуы. Жұқа линзаның формуласын қорытып шығару. Жұқа линзада кескін салу. Бір осъті ж/е екі осъті кристалдар. Кәдімгі ж/е ерекше сәуле. Поляризациялық құралдар.Сәуленің механикалық деформация әсерінен қосарланып сынуы. Керр эффекті. Спонтанды ж/е еріксіз сәуле шығару. Лазердің жұмыс істеу принципі

Атомдық физика

Атомның периодтық қасиеттері. α- бөлшектердің шашырауы туралы Резерфорд тәжірибесі. Атомның планетарлық - ядролық моделі. Спектрлердің түрлері. Сутегі атомының спектрлік сериясы. Бор постулаттары. Атомның энергетикалық деңгейлері. Сутегі атомы туралы Бор теориясы. Франк– Герц тәжірибесі. Бор теориясын нақтылы мағлұматтармен салыстыру. Бор теориясының қайшылықтары. Жарық пен бөлшектердің корпускулалық – толқындық табиғаты. Луи де Броиль болжамы. Шредингер теңдеуі. Энергияның импульс моментінің квантталуы. Бөлшектің потенциалдық шұңқырдағы қозғалысы. Сызықты гармониялық осциллятор. Кванттық сандар және олардың физикалық мағынасы. Бор теориясын кванттық – механикалық теориямен салыстыру. Штерн- Герлах тәжірибелері. Электроннның спині және магниттік моменті. Бор магнетоны. Паули принципі. Қатты денелердің зоналық теориясының элементтері. Кристалдық тродың кванттық тербелістері. Фонондар. Қатты денелердің механикалық, электрлік және жылулық қасиеттері. Ядро - өзара әсерлесуші протон – нейтрон бөлшектердің жүйесі. Ядроның электр заряды. Массалық сан. Ядроның байланыс энергиясы. Ядролық күштер. Табиғи және жасанды радиактивтілік. Радиактивтіліктің ыдырау заңы. Жартылай ыдырау периоды. α – ыдырау, α – бөлшектердің спектрі. α – ыдырау периодының α – бөлшектердің энергиясына тәуелділігі. β – ыдырау, β – ыдыраудың түрлері. Электрондардың энергетикалық спектрлері. Ядролық сәулелерді тіркеу әдістері. Гейгер – Мюллер санауышы, сцинтилляциялық әдіс,пропорционалдық санауыш. Ядролық реакцияның қимасы. Ядролық реакциялар кезіндегі сақталу заңдары. Ядролық реакциялардың механизмі. Атом ядроларының бөлінуі және синтезі. Бөлінудің қарапайым теориясы. Бөліну көрсеткіші. Спотандық бөліну. Тізбекті реакция. Көбею коэфициенті. Реакторлар. Ядролық энергетика. Қарапайым бөлшектер туралы негізгі мағлұматтар. Электрондық күшті және әлсіз әсерлесулер. Ғарыштық сәулелер. Электрон, протон, нейтрон,фотон. Анти – бөлшектер. Мезондар мен гиперондар. Қарапайым бөлшектердің классификациясы. Кварктар.

Ұсынылған әдебиеттер

Негізгі әдебиеттер

1. Ландау Л.Д., Лифшиц Е.М. «Статистическая физика». Часть Ι 1976г.

2. Ю.Б Румер, М.Ш. Рывкин «Термодинамика, статистическая физика и кинетика», 1977г.

3. И.П. Базаров «Термодинамика», 1976г.

4. Стрелков С.П. Механика. Изд. 4-е, стер. СПб.: Лань, 2005.

5. Савельев И.В. Курс общей физики. Изд. 5-е, стер. СПб.: Лань, 2006.

6. Матвеев А.Н. Механика и теория относительности. М.: Мир и образование,2003.

7. Джанколи Д. Физика. Т.1. Мир. 1989.

8. Трофимова И. Курс физики. М.: Издательский центр Академия,2007.

9. Киттель Ч., Найт У., Рудерман М. Механика. Берклевский курс физики. Изд. 3-е, стер. СПб.: Лань, 2005.

10. Сивухин Л.В. Общий курс физики. Т.1. М.: Наука, 1989.

11. Чертов А., Воробьев А. Задачник по физике. М.: Высшая школа, 1981.

Қосымша әдебиеттер

1.Гречко Л.Д., Сучанов В.И. Сборник задач по теоретической физике. «Высшая школа», М.1972г.

2.Ландау Л.Д., Лифшиц Е.М. Теория поля.М. «Наука»1971г.

1. Ландау Л.Д., Лифшиц Е.М. «Квантовая механика».М. «Наука»1974г.

2. П. Терлецкий «Статистическая физика», 1973г.

4. Хайкин С.Э. Физические основы механики. М.: Наука, 1971.

5. Ландау Л.Д., Лифшиц Е.М. Теоретическая физика. Механика. М.: Наука, 1988.

6. Савельев И.В. Курс физики. Т.1. М.: Наука, 1989.

7. Фриш С.Э., Тимореева А.В. Курс общей физики. Т.1. Изд. 11-е, стер. СПб.: Лань, 2006.

8. Грабовский Р.И. Курс физики. Изд. 9-е, стер. СПб.: Лань, 2006.

9. Гершензон Е.М., Малов Н.Н. Курс общей физики, механика. Алматы, Білім. 1996.

10. Трофимова Т.И. Краткий курс физики. М.: Высшая школа, 2002.

11. Ремизов А.Н., Потапенко А.Я. Курс физики. Учебник для вузов. М., Дрофа, 2002.

12. Лозовский В.Н. (под редакцией) Курс физики. В 2-х т. С-Пб, Лань, 2001.

13. Бондарев Б.В., Калашников Н.П., Спирин Г.Г. Курс общей физики. М.: Высшая школа, 2003.

14. Иродов И. Е. Основные законы механики. М.: Высшая школа, 1985.

15. Волькенштейн В.С. Сборник задач по общему курсу физики. М.: Наука, 2003.

16. Иродов И., Задачи по общей физике. М.: Наука, 2002.

17. Савельев И.В. Сборник вопросов и задач по общей физике. М.: Наука, 1982.

18. Трофимова Т.И., Павлова З.Г. Сборник задач по курсу физики с решениями. Учебное пособие для вузов. Изд. 3-е, М., Высшая школа, 2002.

19. Козел С.М. и др. Сборник задач по общему курсу физики. Учебное пособие для вузов. Изд. 2-е, испр. М., МФТИ,2000.

20. Птицына Н.Г. и др. Сборник вопросов и задач по общей физики. Учебное пособие для вузов. Изд. 2-е, испр. М., Академия,2002.

21. Жукарев А.С., Матвеев А.Н., Петерсон В.К. Задачи повышенной сложности в курсе общей физики. Изд. 2, испр. М.: Эдиториал, 2001.

22. Савченко Н.Е. Решение задач по физике: Учебное пособие. Изд. 4-е, испр. Мн.: Вышэйшая школа, 2002.

23. Трофимова Т.И. Физика: 500 основных законов и формул. Справочник для студентов вузов. Изд. 3-е, М., Высшая школа, 1999.

КЛИНИЧЕСКАЯ КАРТИНА

При заболевании острая почечная недостаточность стадии и симптомы мало зависят от причинного фактора. В течении ОПН выделяют несколько стадий:

· начальную,

· олигоанурическую,

· восстановления диуреза,

· выздоровления.

I стадия (начальная) характеризуется симптоматикой основного заболевания, приведшего к ОПН (шок, кровопотеря, отравление). Специфические симптомы на этой стадии отсутствуют.

II стадия ОПН (олигоанурическая) проявляется резким уменьшением количества выделяемой мочи. Если в сутки выделяется 300-500 мл мочи, то говорят об олигурии. При анурии объем мочи составляет не более 50 мл. В этот период в крови накапливаются конечные продукты метаболизма, основную часть которых составляют азотистые шлаки. Так как почки перестают выполнять свои функции, нарушаются водно-электролитный баланс и кислотно-щелочное равновесие. Развивается метаболический ацидоз (закисление крови).

В результате перечисленных процессов возникают следующие симптомы ОПН:

· потеря аппетита;

· тошнота и рвота;

· периферические отеки;

· нервно-психические нарушения (головная боль, сонливость, спутанность сознания кома);

· нарушение сердечного ритма, обусловленное повышением содержания в крови магния и калия.

В результате острой задержки жидкости может развиться отек легких, головного мозга, гидроторакс или асцит. Олигоанурическая стадия в среднем длится 10-15 дней. Длительность второго периода зависит от объема поражения почек, адекватности терапии и скорости регенерации эпителия почечных канальцев.

III стадия ОПН характеризуется постепенным восстановлением диуреза. Она протекает в две фазы. В первой фазе суточное количество мочи не превышает 400 мл (начальный диурез). Постепенно объем мочи нарастает: наступает фаза полиурии, когда в сутки может выделяться до 2 л и более мочи. Такое количество выделяемой жидкости говорит о восстановлении клубочковой функции почек, в то время как патологические изменения канальцевого эпителия сохраняются. В полиурический период моча имеет низкую относительную плотность, в осадке содержится много белка и эритроцитов. Из крови постепенно удаляются продукты азотистого обмена, нормализуется содержание калия. При длительном течении этой стадии гиперкалиемия может смениться гипокалиемией, что тоже приводит к аритмии. Стадия восстановления диуреза длится около 10-12 дней.

IV стадия, или период выздоровления, характеризуется восстановлением нормального суточного объема мочи, кислотно-щелочного и водно-электролитного баланса организма. Эта стадия протекает длительно, иногда до 1 года и более. В некоторых случаях острая почечная недостаточность может перейти в хроническую.

Лечение должно быть направлено на прекращения действия повреждающего фактора, вызвавшего ОПН, коррекцию нарушений гомеостаза, предупреждение и лечение осложнений. Этиотропная терапия. Если ОПН обусловлена шоком, то проводится противошоковая терапия; если ОПН обусловлена острым гемолизом, то проводят заменное переливание крови, плазмаферез, устранение агента, вызвавшего гемолиз, введение больших доз стероидов для предупреждения антителообразования; если ОПН развилась в результате отравлений, то проводят гемосорбцию с использованием антидотов, при отравлении сульфаниламидами – вводят 4%-ный раствор натрия гидрокарбоната с кататеризацией мочеточников; если ОПН развилась в результате заболеваний почек, назначают гипотензивные препараты в сочетании с диуретическими средствами, антикоагулянтами, плазмаферез, экстракорпоральный диализ. Если причиной ОПН является бактериальный шок, то, кроме противошоковых мероприятий, назначают антибиотики. В начале ОПН в/в вводят 10%-ный раствор маннитола из расчета 1 г на 1 кг массы тела больного. При продолжающейся 2 – 3 сутки анурии лечение маннитолом нецелесообразно. В начальном периоде олигурии-анурии диурез стимулируют фуросемидом (в/в по 160 мг 4 раза в сутки).

Если диурез увеличивается, то применение фуросемида продолжают, затем терапия направлена на регулирование гомеостаза. Диета (ограничение поступления белка и калия) должна быть калорийной за счет достаточного количества углеводов и жиров. Количество вводимой жидкости должно превышать диурез, а также количество воды, потерянной с рвотой и поносом, не более чем на 500 мл. В этот объем входит 400 мл 20%-ного раствора глюкозы с 20 ЕД инсулина. Посиндромная терапия: при гипергидратации вводят гипертонические растворы глюкозы в сочетании с диуретиками, реополиглюкина и других кровозаменителей. При гиперкалиемии в/в вводят раствор глюкозы и капельно 3 – 4%-ный раствор гидрокарбоната натрия.

При гипонатриемии проводят перфузионное лечение, направленное на устранение гипергидратации. При гипокальциемии вводят препараты кальция. При гиперфосфатемии вводят растворы натрия гидрокарбоната, кокарбоксилазу, витамины группы В. Антибиотики назначают с профилактической целью, но их дозу уменьшают в 2 – 3 раза. Стрептомицин, мономицин, неомицин в условиях анурии обладают выраженным ототоксическим свойством, и их использовать не следует (например, пенициллин назначают в дозе 50 мг/кг в сутки, оксациллин 200 мг/кг в сутки, цефалотин 100 мг/кг в сутки, метициллин 200 мг/кг в сутки). При подолжающейся олигурии и нарастании симптомов уремии происходит перевод больного в отделение гемодиализа, где проводят экстракорпоральное очищение с помощью искусственной почки или перитонеального диализа. Виды диализа: кишечный, перитонеальный, экстракорпоральный.

Показания к гемодиализу: олигоанурия более 1 – 2 дней, отек легкого, гипергидратация с явлениями отека мозга, гипертония, гиперкалиемия, нарастающая азотемия, отравления лекарственными и химическими препаратами, уровень мочевины в плазме более 2 г/л, калия – 6,5 ммоль/л, декомпенсированный метаболический ацидоз и клиническая картина острой уремии.

Противопоказания к гемодиализу: кровоизлияния в мозг, желудочное и кишечное кровотечение, тяжелые нарушения гемодинамики со снижением АД. Противопоказаниями к перитонеальному диализу являются только что произведенная операция на органах брюшной полости и спаечный процесс в брюшной полости.

Дата добавления: 2015-08-31