Нонконформизм. Вербалды емес коммуникация

Жым.

Эмпатия.

Э. Эриксон.

Э. Эриксон.

Г.Хаймен.

У.Липпман.

Вербалды емес коммуникация.

Э.Мэйо.

Г.Олпорт.

Ч. Кули.

2. Г. Мид.

3. К.Юнг.

4. Л. Колберг.

5. Э. Эриксон.

166. Деиндивидуализация – бұл:

1. Консерватизм.

2. Топтық поляризация.

3. Өзіндік сананың жоғалуы.

4. Әлеуметтік идентификация.

5. “Мен” бейнесі.

167. Тұлғаның адамгершілік даму теориясының авторы:

1. Ч. Кули.

2. Г. Мид.

3. К.Юнг.

4. Л. Колберг.

5. Э. Эриксон.

168. «Мен – концепциясының» кезеңдік даму концепциясын ұсынған:

2. Г. Мид.

3. Э. Эриксон.

4. Э. Фромм.

5. К. Юнг.

169. Әлеуметтендіруге ықпал етуші макрофакторлар:

1. Отбасы, құрбы-құрдастар тобы, қоғамдық ұйымдар.
2. Аймақ, ауыл, қала.
3. Жаппай коммуникация, радио, теледидар.
4. Ұлттық белгі, өмір сүру орны.
5. Ғарыш, планета, әлем, мемлекет.

170. Әлеуметтендіруге ықпал етуші микрофакторлар:

1. Отбасы, құрбы-құрдастар тобы, қоғамдық ұйымдар.

2. Аймақ, ауыл, қала.

3. Жаппай коммуникация, радио, теледидар.

4. Ұлттық белгі, өмір сүру орны.

5. Ғарыш, планета, әлем, мемлекет.

171. Әлеуметтендіруге ықпал етуші мезофакторлар:

1. Аймақ, ауыл, қала.

2. Отбасы, балабақша, мектеп.

3. Ғарыш, планета, әлем.

4. Құрбы-құрдастар, кәсіптік ұйымдар, орта.

5. Ел, қоғам, мемлекет.

172. Шағын топты формалды және формалды емес топ түрлеріне алғаш бөлген ғалым:

2. Э. Фромм.

3. Дж.Морено.

4. А. Маслоу.

5. К.Г. Юнг.

173. Ортақ мақсаттармен немесе міндеттермен біріккен, тікелей байланыстағы индивидтердің біршама шағын саны:

1. Шағын топ.

2. Ұйымдаспаған топ.

3. Үлкен топ.

4. Тобыр.

5. Референтті топ.

174. Сөз арқылы берілетін ақпаратты толықтыратын, коммуникативті процесте серіктестердің эмоциялық күйлерін көрсететін құралдар жиынтығы:

2. Вербалды коммуникация.

3. Перцепция.

4. Интеракция.

5. Фасилитация.

175. «Әлеуметтік стереотип» терминін алғаш ғылыми айналымға енгізген:

1. К.Юнг.

2. Э. Фромм.

3. А. Адлер.

4. С. Холл.

176. Тұлғааралық қабылдау механизмдері ішіндегі ореол эффектісі дегеніміз:

1. Өзі туралы түсінік.
2. Қзгеге ұқсастыру.
3. Басқа адамға деген құрмет.
4. Жанашырлық білдіру.
5. Жақын тарту.

177. Г.М.Андреева бойынша әлеуметтену үрдісінің үш негізгі кезеңдері:

1. Еңбекке дейінгі, еңбек, еңбектен кейінгі.

2. Ойын, оқу, еңбек.

3. Еңбектен тыс, ойын, оқу.

4. Еңбектен кейін, оқу, еңбек.

5. Еңбекке дейін, ойын, оқу.

178. Отбасы, мектепке дейінгі мекемелер, мектеп, еңбек ұжымы:

1. Конгломераттар.

2. Әлеуметтену институттары.

3. Референтті топтар.

4. Девиантты мінез-құлық институттары.

5. Субмәдениеттер.

179. Топ мәселесін зерттей отырып, «референттік топ» ұғымын әлеуметтік психологияға енгізгін америка психологы:

1. Э. Эриксон.

3. А. Фрейд.

4. С. Холл.

5. Э.Фромм.

180. Индивид үшін көзқарас, талаптары, нормалары үлгі болып саналатын және өзін бағамдауда оның пікірлерін, құндылықтарын бағдарға алатын топ:

1. Ассоциация.

2. Кооперация.

3. Үлкен топ.

4. Конгломерат.

5. Рефферентті топ.

181. Тек жеке маңызды мақсаттармен ғана қарым-қатынас орнататын, өзара көмек пен жанашырлық танытатын адамдар тобы (достар, таныс адамдар тобы):

1. Кооперация.
2. Конгломерат.
3. Референтті топ.
4. Ұйымдаспаған топ.
5. Формалды топ.

182. Тек ішкі мақсаттармен ғана шектеліп, өзінің топтық мақсаттарын

өзгелер арқылы жүзеге асыруға тырысатын адамдар тобы:

1. Ассоциация.
2. Референтті топ.
3. Ұйымдаспаған топ.
4. Кооперация.
5. Үлкен топ.

183. Ұжымның мақсаты мен мүддесін жеке басының мәселесінен жоғары қоятын және топтық ұйымдасушылық деңгейдің жоғарылығымен сипатталатын адамгершілік қағида:

1. Ұжымшылдық.
2. Кооперация.
3. Корпорация.
4. Ассоциация.
5. Үйлесімсіздік.

184. Бағынуға қарсылық білдіру, топтық пікірге деген тәуелсіздігін көрсету:

1. Конформизм.
2. Нонконформизм.
3. Үйлесімділік.
4. Деградация.
5. Деформация.

185. Топтың қалған мүшелерінің мүдделеріне қатысты және барлық топтың іс-әрекеті бағыты мен сипатын анықтайтын жауапты шешімді қабылдау құқығын алған топ мүшесі:

1. Лидер.
2. Аутсайдер.
3. Актив.
4. Субъект.
5. Жұлдыз.

186. Барлық шешімді өзі қабылдайтын, шешімнің орындалуын үнемі қатаң бақылауға алатын, жұмысшы, қызметкерлердің мүддесін ескермейтін стиль түрі:

1. Авторитарлық.
2. Либералды.
3. Демократиялық.
4. Өз бетіне жіберу.
5. Гностикалық.

187. Шешімдер қызметкерлердің пікірлері мен бастамашылдығын ескеру арқылы қабылданады, қабылданған шешімді басшы да, қызметкерлер де бақылауға алады, - бұл:

1. Авторитарлық стиль.
2. Либералды стиль.
3. Демократиялық стиль.
4. Өз бетіне жіберу стильі.
5. Гностикалық стиль.

188. Тұлғаның дамуында қалыпты және аномалды даму жақтарын бөле отырып, жас кезеңдерін ұсынған ғалым:

2. З. Фрейд.

3. Э. Фромм.

4. К. Юнг.

5. А.Адлер.

189. К. Г. Юнг бойынша архетип түрлерінің бірі:

1. Анимус.
2. Ид.
3. Эрос.
4. Танатос.
5. Либидо.

190. Вербалды емес қарым-қатынас:

1. Тіл алмасу.

2. Ым-ишара арқылы қарым-қатынас жасау.

3. Интернетпен қарым-қатынас жасау.

4. БАҚ байланыс.

5. Сөйлеу.

191. К. Г. Юнг бойынша архетип түрлерінің бірі:

1. Өздік.
2. Ид.
3. Эрос.
4. Танатос.
5. Либидо.

192. К. Юнг бойынша жеке сананың басты элементі, жеке тәжірибедегі жекеленген деректерді біріктіреді, тұлғаның өзін саналы қабылдауына мүмкіндік береді:

1. Эго.
2. Либидо.
3. Танатос.
4. Ингибация.
5. Фасилитация.

193. К. Юнг бойынша адамның көпшілік алдындағы бет жүзі және адамдармен қарым-қатынастарда өзін көрсетуі, оның әлеуметтік талаптарға сай атқаратын әлеуметтік рольдері:

1. Либидо.
2. Танатос.
3. Персона.
4. Ингибация.
5. Фасилитация.

194. Тұлғаның психоәлеуметтік дамуын қалыпты және аномалды полюстер бойынша сипаттаған ғалым:

1. А. Адлер.

2. Э. Фромм.

3. К. Бюллер.

4. В. Келлер.

195. Адамның әлеуметтік маңызды қасиеттерінің, позицияларының, қатынастарының, әрекеттері мен қылықтарының алгоритмдері жиынтығынан тұратын, өмір барысында қалыптасып, оның мінез-құлқы мен іс-әрекетін анықтайтын біртұтас жүйелі түзілім:

1. Тұлғаның психологиялық құрылымы.
2. Тұлғаның конституционалды құрылымы.
3. Бейнелеу формасы.
4. Психикалық күй.
5. Психикалық үрдістер.

196. «Жеке психология» авторы:

1. А. Адлер.
2. Э. Фромм.
3. К. Бюллер.
4. В. Келлер.
5. Э. Эриксон.

197. Неофрейдизм өкілі:

1. З. Фрейд.
2. А. Фрейд.
3. К. Г. Юнг.
4. А. Адлер.
5. Э. Эриксон.

198. Неофрейдизм өкілі:

1. К. Хорни.
2. А. Адлер.
3. Э. Эриксон.
4. А. Бандура.
5. Б. Скиннер.

199. Бихевиористік теорияның негізін қалаған:

1. К. Хорни.
2. А. Адлер.
3. А. Бандура.
4. Б. Скиннер.
5. Дж. Уотсон.

200. Психика жекелеген элементтерден емес, біртұтас жүйелі қызметтерден тұрады деген тұжырым... бағытына негіз болған:

1. Бихевиоризм.
2. Функционализм.
3. Аналитикалық психология.
4. Жеке психология.
5. Гештальтпсихология.

201. Гуманистік психология өкілі:

1. А. Маслоу.
2. А. Бен.
3. А. Бандура.
4. Б. Скиннер.
5. Дж. Уотсон.

202. Гуманистік психология өкілі:

1. К. Роджерс.
2. А. Адлер.
3. А. Бандура.
4. Э.Торндайк.
5. Дж. Уотсон.

203. Гуманистік психология өкілі:

1. Г. Олпорт.
2. А. Адлер.
3. А. Бандура.
4. Б. Скиннер.
5. Дж. Дьюи.

204. Тұлға нышандарын (черты) қарастырған ғалым

1. Г. Олпорт.
2. А. Адлер.
3. А. Бандура.
4. Б. Скиннер.
5. Дж. Уотсон.

205. Өзіндік актуализация адамның табиғи мүмкіндіктерін дамыту негізін құрайды деген тұжырымнан тұратын бағыт:

1. Бихевиоризм.
2. Функционализм.
3. Аналитикалық психология.
4. Жеке психология.
5. Гуманистік психология.

206. А.В.Петровский бойынша әлеуметтену механизмдерінің бірі:

1. Интеграция.
2. Аккомодация.
3. Ассимиляция.
4. Сенсибилизация.
5. Синестезия.

207. А.В.Петровский бойынша әлеуметтену механимздерінің бірі:

1. Аккомодация.
2. Ассимиляция.
3. Индивидуализация.
4. Сенсибилизация.
5. Синестезия.

208. Л.С.Выготский бойынша әлеуметтену механимздерінің бірі:

1. Аккомодация.
2. Ассимиляция.
3. Интериоризация.
4. Сенсибилизация.
5. Синестезия.

209. Алғаш рет адамгершілік психологиясының негізін салған ежелгі грек ғалымы:

1. Сократ.
2. Платон.
3. Демоерит.
4. Гераклит.
5. Анаксагор.

210. Жоғары психикалық функциялардың даму заңдылығын қарастырған:

1. А. Б. Залкинд.
2. П.П.Блонский.
3. М.Я. Басов.
4. К.Н. Корнилов.
5. Л.С. Выготский.

211. Психикалық дамуда «Таяудағы даму аймағы» және «актуалды даму» заңдылықтарын бөліп көрсеткен ғалым:

1. А. Б. Залкинд.
2. П.П.Блонский.
3. М.Я. Басов.
4. К.Н. Корнилов.
5. Л.С. Выготский.

212. З. Фрейд бойынша рахат алу принципіне бағынатын бейсаналы ниет-тілектерден тұратын тұлға құрылымы:

1. Эго.
2. Ид.
3. Супер-Эго.
4. Архетип.
5. Ұжымдық бейсаналылық.

213.Туа біткен импульсивті ынтығулардан тұратын (Эрос және Танатос) тұлға құрылымы:

1. Ид.
2. Эго.
3. Супер-Эго.
4. Архетип.
5. Ұжымдық бейсаналылық.

214.З. Фрейд бойынша тұлғаның реалдылық принципіне бағынатын саналы құрылымы:

1. Ид.
2. Эго.
3. Супер-Эго.
4. Архетип.
5. Ұжымдық бейсаналылық.

215.Қоғамда қабылданған нормаларды қатаң сақтайтын, ар-ұждан және эго-идеалдан тұратын тұлға құрылымы:

1. Ид.
2. Эго.
3. Супер-Эго.
4. Архетип.
5. Ұжымдық бейсаналылық.

216. Қарым-қатынаста сезіну, жан ашырлық білдіру:

1. Симпатия.

2. Антипатия.

4. Рефлексия.

5. Идентификация.

217. Идентификация дегеніміз:

1. Өзін өзгеге ұқсастыру.

2. Сыйласу.

3. Құрмет көрсету.

4. Өзіндік бақылау.

5. Жақтырмау, ұнатпау.

218. Топтың тыныс-тіршілігін сипаттайтын, топтық психикалық күйі - бұл:

1. Әлеуметтік-психологиялық климат.

2. Конформизм.

3. Нонкормизм.

4. Корпорация.

5. Кооперация

219. Эпигенетикалық принцип негізінде жасалған тұлға теориясының авторы:

1. Р. Шпиц.
2. Дж. Боулби.
3. Э. Эриксон.
4. Э. Торндайк.
5. А. Маслоу.

220. Қарым-қатынас құрылымдарының бірі:

1. Перцептивті.
2. Деструктивті.
3. Конструктивті.
4. Кооперативті.
5. Конглемератты.

221. Индивидтің белгілі бір іс-әрекетті орындауда өзге адамдардың болуы оларды энергиялық әрекеттерге талаптандырады. Бұл эффект:

1. Әлеуметтік ингибация.

2. Әлеуметтік фасилитация.

3. Нонконформдылық.

4. Әлеуметтік ықпал.

5. Конформдылық.

222. Күрделі тапсырмаларды орындауда өзгелердің болуы кері эффектіге: индивидтің тежелуіне, бөгеліп қалуына әкеп соғады. Бұл эффект:

1. Әлеуметтік ингибация.
2. Әлеуметтік фасилитация.
3. Нонконформдылық.
4. Әлеуметтік ықпал.
5. Конформдылық.

223. Түзілу, қызмет ету, даму, стагнация, регресс, ыдырау кезеңдері бар әлеуметтік құбылыс:

1. Топтық динамика.
2. Ұжымшылдық.
3. Топтық атмосфера.
4. Топтық бірлік.
5. Топтық климат.

224. Қарым-қатынас құрылымдарының бірі:

1. Коммуникативті.
2. Деструктивті.
3. Конструктивті.
4. Консервативті.
5. Либералды.

225. Қарым-қатынас құрылымдарының бірі:

1. Интерактивті.
2. Демонстративті.
3. Конструктивті.
4. Демокративті.
5. Кооперативті.

225. Өз ой-ниетін, сезімін, көңіл-күйін бет бұлшықеттері арқылы білдіру:

1. Пантомимика.
2. Такесика.
3. Проксемика.
4. Мимика.
5. Паралингвистика.

226. Некеге, қандас туыстыққа немесе бала асырауға негізделіп, бірлескен іс-әрекетті жүзеге асырушы әлеуметтік топ:

1. Неке.
2. Отбасы.
3. Шағын топ.
4. Ассоциация.
5. Корпорация.

226. Әлеуметтену институтының бірі:

1. Жанұя.
2. Тұқым қуалау.
3. Генотип.
4. Фенотип.
5. Филогенез.

227. Әлеуметтік іс-әрекетте мағына тудырушы мотивтерді бөліп көрсеткен ғалым:

1. Д. А. Леонтьев.
2. Шибутани.
3. Н. В. Кузьмин.
4. А.В. Петровский.
5. Р.С. Немов.

228. Әр түрлi әлеуметтiк қауымдардың, топтардың, ұжымдардың психологиялық ерекшеліктерін, топтар мен ұжымдағы адамдардың өзара қатынастарды зерттейтiң психологияның бiр саласы:

1. Әлеуметтiк психология.

2. Жас ерекшелiк психология.

3. Педагогикалық психология.

4. Жалпы психология.

5. Заң психологиясы.

229. Ұйымдаспаған, номиналды немесе кездейсоқ топтар, олардың ортақ мақсаттары жоқ, тек мүдделерінің ұқсастығы негізінде уақытша біріккен топтар:

1. Конгломераттар немесе диффуздық топтар.

2. Біріншілік, екіншілік топтар.

3. Ресми топтар.

4. Референтті топ.

5. Формалды топ.

230. Интеракционизм бағыты:

1. Әлеуметтiк өзара әрекеттестік мәселесін қарастарады.

2. Елiктеу мен жұғыну механизмдерін қарастырады.

3. Адамның мiнез-құлығын зерттейді.

4. Қарым-қатынас проблемаларын зерттейді.

5. Адамның iшкi дүниесiн зерттейді.

231. «Айналы Мен» теориясының авторы:

1. Ч. Кули.
2. А. Адлер.
3. А. Бандура.
4. Б. Скиннер.
5. Дж. Уотсон.

232. А.Маслоу бойынша тұлғаның физиологиялық, материалдық, әлеуметтік қажеттіліктері... деп аталады:

1. Метақажеттіліктер.

2. Базалық қажеттіліктер.

3. Интеллектуалды қажеттіліктер.

4. Қоғамдық қажеттіліктер.

5. Материалды қажеттіліктер.

233. Адамның үлгі тұтатын тобы:

1. Ұжым.
2. Шағын топ.
3. Үлкен топ.
4. Ресми топ.
5. Референтті топ.

234. Латын тілінен аударғанда «жалпы, басқалармен бөлісу» мағынасын білдіретін ұғым:

1. Тіл.
2. Есту.
3. Сөйлеу.
4. Тыңдау.
5. Коммуникация.

235. Топтың дамуының ең жоғары деңгейі:

2. Кооперация.

3. Ассоциация.

4. Корпорация.

5. Конгломераттар.

236.А.В.Петровскийдің топтық қысымға қарсы енгізген түсінігі:

1. Конформизм.

2. Кооперация.

3. Ынтымақтастық.

5. Экспектация.

237. Ұжымның психологиялық теориясында ұжымың үш деңгейін (эмоция, біріккен іс-әрекеттегі қарым-қатынас, ортақ мақсат) анықтаған ғалым:

1. Б.Г.Ананьев

2. А.В.Петровский.

3. Л.С.Выготский.

4. Челпанов.

5. Г.М.Андреева.

238. Л.С.Выготский бойынша жоғары психикалық үрдістер дамуының қайнар көзі:

1. Ата-ана.

2. Құрбы құрдастар

3. Орта.

4. Балабақша.

5. Ішкі жан дүние.

239. «Жоғары психикалық қызметтер дүниеде екі рет пайда болады: бірінші рет интерпсихикалық (әлеуметтік) қызмет ретінде, екіншісі интрапсихикалық процесс ретінде», - деп жоғары психикалық қызмет дамуының заңдылығын ашқан:

1. Л.С.Выготский.

2. А.А. Бодалев.

3. Г.А.Цукерман.

4. Ш.Бюлер.

5. В.Штерн.

240. Алғашқы қауымдағы адамдардың ойлау ерекшеліктерін зерттеген француз ғалымы:

1. Л. Морган.

Дата добавления: 2017-01-13