ПЫТАННЕ №3

Умовы для развіцця культуры склаліся ў рэспуб-ліцы ў другой паловс 80-х гг. XX ст., напярэдадні абвяшчэння яе незалежнасці. Дэмакратызацыя грамадска-палітычнага жыцця, разгортванне галоснасці азначалі пачатак новага этапу ў развіцці культуры Беларусі. Асаблівасць сітуацыі ў Беларусі заключаеццаўтым, што яе народу выпадае вырашаць задачы не толькі дэмакратызацыі, але і адраджэння культуры, вяртання да гістарычных каранёў. Рэальныя магчымасці для гэтага ўзніклі з набыццём Рэспублікай Беларусь дзяржаўнага суверэнітэту. Так, у апошнія гады быў выдадзены шэраг энцыклапедый па архітэктуры, археалогіі і нумізматыцы, гісторыі Беларусі, біябібліяграфічны слоўнік «Беларускія пісьменнікі», наладжаны выпуск гістарычных часопісаў.

Важнае значэнйеў культурна-нацыянальным адраджэнні сучаснай Беларусі мае стварэнне спрыяльных умоў для развіцця і функцыянавання роднай мовы. У студзені 1990г. быў прыняты Закон «Аб мовах у БССР», які ўстанавіў, што дзяржаўнаймовай Беларусі з'яўляецца беларуская мова. Разам з тым Закон прадугледжваў права свабоднага карыстання рус-кай мовай як мовай міжнадыянальных зносін, свабоднае развіццё і ўжыванне іншых нацыянальных моў. Так быў пакладзены пачатак складанаму шляху адраджэння беларускай мовы. Найбольш істотныя вынікі па выкананш Закону аб мовах былі дасягнуты ў сферы адукацыі. У сярэдзіне 90-х гг.

Непасрэдна да Закона аб мовах далучаецца Закон «Аб адукацыі ў Рэспубліцы Беларусь», прыняты ў 1991г. У ім адзначаецца, што кожнаму грамадзяніну гарантуецца магчымасць атрымання адукацыі, якая адпавядала б яго патрабаванням і здольнасцям, актыўнае далучэнне да культурна-гістарычнай спадчыны беларускага народа і іншых нацыянальных супольнасцей рэспублікі. Няпоўная сярэдняя (9-гадовая) адукацыя з'яуляецца сёння ўсеагульнай у Рэспубліцы Беларусь. У1991г. Вярхоўны Савет прыняў таксама Закон «Аб культуры ў Беларускай ССР», які накіраваны на адраджэнне беларускай культурнай спадчыны. Тэты закон гарантуе свабоду творчай дзейнасці, развіццё мноства напрамкаў і стыляўу мастацтве, забеспячэнне культурных сувязей беларускага народа з народамі свету.

. Развіццё літаратуры і мастацтва на рубяжы 80—90-х гг. XX ст. было звязаназ новымі ўмовамі грамадска-палітычнага жыцця. З'явілася магчымасць для пераадолення прынцыпу партыйнасці і метаду сацыялістычнага рэалізму, пры-знания перавагі агульначалавечых каштоўнасцей. Шлях да новай літаратуры, якая павінна служыць мастацтву, а не партыям і дзяржаве, вельмі складаны і патрабуе вялікіх намаганняў. На гэтым шляху беларускія пісьменнікі, якія звярнуліся да тэмы гісторыі і мінулага беларускага народа, аказаліся нават наперадзе гісторыкаў.

Новыя тэндэнцыі праявіліся і ў выяўленчым мастацтве. Імкненне да рэчаіснага і сацыяльнага жывапісу працягвала набіраць хуткасць яшчэ з часоў савецкай эпохі. Разнастайнасць і шматграннасць беларускагаг выяўленчага жывапісу сталі асновай яго плённай творчай дзейнасці.

Значныя змены адбыліся ў і архітэктурным напрамку. Асаблівую цікавасць выклікаюць сучасныя новыя накірункі, якія пачалі развівацца адносна нядаўна: дызайн, стылістыка і іншыя.

ВЫКЛАДЧЫК СУШКО В. У.

Дата добавления: 2014-01-07