Дебиеттер тізімі 6 страница

3 – тұрмыстық өмірлік процеске қатыса отырып, қабылдаушы оны бақылап отыра, архитектураны күнделікті қабылдау алғашқы екеуінен басымдырақ болады. Бірінші шекарадан екіншіге өткенде көркемдіктен тыс қабылдау бөлігі аса түседі, ол үшінші топ үшін негізгі болады.

Архитектуралық образдар арқылы адамдардың терең сезімдері, эмоциялары пайда болады, мысалы, туған қаласына деген ыстық ықылас, отанына деген жауаптылық сезімі қалыптасады.

2. Көркемдік қабылдаудың механизмдері және заңдары.

1. Идентификация «Мен» кейіпкермен (халық)

2. Синестезия – қабылдау үрдісінде көру, есту және басқа сезімдердің әсері

3. Әдебі-көркемдік және көру-фигуралық қауымдастықтар

4. Қауымдастық (көркемдік мәдениетпен, өмірліктәжірибемен, уайымдармен)

Эмоция Э = -П (И1 – И2)ақпараттық теориясымен келіскен қандайда бір қажеттілікті қанағаттандыру – болжамының өзгерісіне көңіл бөлу эмоция (көңіл-күй) болып табылады.

Мұнда Э – эмоция (көңіл-күй), Қ минуспен – қажеттілік (жетіспеушілік, бірнәрсені қажет ету), И1 – осы қажеттілікті қанағаттандыру мүмкіндігі туралы бар ақпарат, И2 – қайта түскен ақпарат.

Егер түскен ақпарат болжамды асыраса, онда дұрыс эмоция пайда болады, егер ол мақсатқа жету мүмкіндігін азайтса, онда эмоция жоққа шығады. Осыған байланысты, И1 мен И2 қажеттілікті қанағаттандыруды бастау ісі қалай екенін түсіндіреді. Қажеттілік неғурлым көбірек болса, мына айырмашылықтар көбірек болады – оны қанағаттандырудың жоғарылауы немесе азаюы.

Қабылдаудың заңдары. Қазіргі ғылымда көркемдік ләззат алу сандық және сапалық талдауда бірнеше рет ұшырасты. Үлкен атақты американдық математик Дж. Биркгофтың формулалары алды, эстетикалық өлшем (Ө) тура жөнге салуға пропорционал және керісінше күрделіге пропорционал (К) (Ө = О/К). Бірақта Г. Айзенктің көзқарасы нанымдырақ: эсетикалық өлшем шығарма болып табылады, тәртіпке салу мен күрделіліктің қатыстығы емес. Айзенк мынадайформула ұсынады: М = О х С.

1. Қарапайымдылық – қарапайым формалар жеңіл қабылданады. Э. Кант

2. Жақындастық – бір-біріне жақын орналасқан элементтер бір бүтін болып қабылданады.

3. Үйлесімділік – ұқсас элементтер бір тұтас болып қабылданады.

4. Тағайындау – бірдей мағыналы элементтер, бір тұтас болып қабылданады.

5. Тұйықтық – геометриялық аяқталмаған фигуралар аяқталған болып қабылдануы мүмкін.

6. Симметрия – симметрия элементтері бір тұтас болып қабылдану.

7. Оське тәуелді – қабылдау жеңілдетіледі, егер бақылауын жетілуші объектінің симметрия осінде орналасқан болса.

8. Фигура-фон – қарапайым формалы элементтер фигуралар ретінде қабылданады.

9. Тағайындау – формалары көбірек тоныс элементтер жеңіл қабылданады.

10. Контрастар – контрастық линиялар элементтерді қабылдауға мүмкіндік туғызады.

11. Инерция – егер тұйық кеңістікте қайталанған бейнелер кездессе, онда басқа элементтер қабылданбайды.

12. Қарсы тұру - әртүрлі формалы элементтер бөлек қабылдандады.

13. Пайда – атқаратын қызметі түсінікті элементтер жақсы қабылданады.

Біз әліде архитектордың көркемдік творчествосының мақсаты, көркемдік шындықты құру, семір үшін көркемдік кеңістікті ұйғымдастыру туралы айттық. Бірақ бұл не? Қандай кеңістікті құру туралы әңгіме жүріп жатыр? Біздің архитектураны қабылдауда кеңістіктің сапалары қандай? Архитектураның шығармаларын қалай дұрыс қабылдау керек? Кез-келген қабылдау бар және ойлау бар, кез-келген талқылау бар, сонымен бірге сезу, кез-келген бақылау – сондай-ақ – творчество. Бұл қалай жүреді? Осы және басқа сұрақтарға біз жауап беруге тырысамыз.

Сонымен, массаның тектоникасы- форманы, көркемдік тілді, архитектуралық стильді тәсілін құрайды, сонда кеңістік ұйымы сияқты архитектуралық творчествоның мазмұны, идеясы, мақсаты болып табылады. Ренессанстың қатал шектелген кеңістігі көрерменге таңқаларлық тыныштың сезімін және өзінің белсенділігі мен маңыздылығының санасын ұялатады. Керісінше, Барокко кеңістігінде құпия күш пен күтпеген диссонанс, шексіз, толық динамика, көрермен өзін әлсіз және жоғалғандай сезінеді.

Бақылау жолымен біз визуалды мәдениеттің пайда болуы сияқты сәулет өнері туралы тікелей аламыз, ол бізге пайдалы әрі түсінікті болуы керек. Тәжірибе бойынша біз күнділікті пікірден қалыптасқан білімнің қате болуы мүмкін екенін айта аламыз.

Қабылдау жолымен біз заттардың мәніне тікелей араласа алмаймыз. Әртүрлі субъективті себептерге байланысты біздің әрқайсымыз бәріне ортақ бір заңдылық бола тұра, бір объектіні әртүрлі қабылдаумыз мүмкін. Сондықтанда бізге көруді үйрену керек.

Біздің қабылдауымыз аштық пен шөлді қанағаттандыратын демге ұқсас, циклды ұйымдастырылған, ол динамикалы және бірін-бірі ауыстыратын екі фазадан тұрады:

а) объектіге үйрену

б) көңілді басқа объектіге бөлу.

Бірінші кезең, феноменнің анықталуы болуы керек: әдемі қыз, ай толық, мүмкін бай немесе кедей, ақылды немесе ақымақ, тәртіпті немесе тәртіпсіз. Живописьтен аалынған басқа мысал – керемет сызық жаман түспен болуы әбден мүмкін. Бұл мысалдар біздің ойымыздың қосымша сипаттамаларын, заттың негізгі сипаттамасын толықтыратын тосын жақтарын түсіндіреді. Түсінудің екі деңгейі: 1 – зат; 2 - өзара қарым-қатынас сферасы. Мына алма қызыл – алманың қасиеті. «Бұл алма, анадан үлкенірек» деген екі алма арасындағы өзара қатынас сферасына қатысты бекіту. Мұндай сипаттамалы, жеке-жеке алынған алмаларға беру мәнсіз.

Бұл бірінші деңгей, біз объектіне оның пайда болуымен, қасиетімен танитынымызды көрсетеді.

Өнердің шығармасы мен архитектуралық шығармалар тиіп-қашып қарау мүмкін емес, ол терең талдауды талап етеді. Сондықтанда алғашқы қадам біздің әсер ететін таудауымыз бен классификация болады. Бұл мағынада стильді «көркемдік әсер етудің біртұтас факторы» сияқты анықтауға болады. (М.Я. Поляков)

1. Нег.6 [181-183] 2. Нег.5 [134-145] 3. Қос. 10 [142-192]

Бақылау сұрақтары:

1. Көркемдік шығармаларды қабылдау механизмдерін атаңыз.

2. қандай қабылдау заңдарын білесіз?

3. Объектіні қабылдау фазаларын атаңыз.

4. Сіз өз қалаңыздың қандай архитектуралық шығармасын керемет деп атай аласыз?

№ 13 Лекция тақырыбы: Архитектуралық форма жасаудағы творчествоның ерекшелігі.

1. Архитектурадағы шығармашылық әдіс. Дәстүр және жаңалық. Керемет пен пайдалы, пайдалунемдік пен эстетикалық бірлік, сәулет өнеріндегі көркемдік және техникалық творчествоның бөлінбеушілігін анықтайды. Бұл тұжырым туралы бірінші күнге дейін жеткен, ежелгі автор Витрувий айтқан (б.э.д.Іғ.). Витрувий былай деп жазды, сәулет өнерінде бәрінде «мықтылықты, пайданы және сұлулықты есепке ала отырып жасау керек».

Архитектура – бейнелеу өнері емес, живопись пен мүсіннен ерекшелігі оның образдары нақты пайда болған шындықтан шығарылмайды, олар нақты ассоциацияларда да құрылмайды. Архитектураның образды тілі шынайы өмірде бар, әлеуметтік заңдылық пен көлемді-кеңістік қатынастардың кең талдауларына әсер етеді. Ол жеке бастрадың қайғыларын емес, класс үшін жалпы мағыналы бар қоғам немесе дәуірдің идеялары мен эмоцияларын іске асыру керек. Сәулетші творчестволық шешімдерді іздеуде, өмірдің жаңа талаптары мен жаңа жинауларына жауап беретін өткен тәжірибелерді бағалайды, өзінің жол бастаушыларының принциптерін үйренеді. Өткенді үйрену және оған түбегейлі құрметі талап ету, формаларға еліктеу емес, бірақ сәулет өнері принциптерінің жазарып байып отыруы. Біз классикалық деп атайтын жемісті кезеңдерде оның дамуында творчестволық әдістің үздіксіз жетілдірілуі. Архитектуралық дәстүр тек жаңаруда ғана дамуы мүмкін, оның өзі өткен байланысты. Өткеннің біріктірілетін жетістіктерінде шарттардың өзгерісінде, қазіргі сабақтарда мағыналары сақталған, ол болашаққа ұмтыла отырып, жаңашылыдық үшін сүйеніш қызметін атқарады.

Сәулетші қажеттіліктерді анықтағандарды қанағаттандыру үшін, оның құрылысын қалай қолдануды ойлану керек, ал өмірлік техникалық мұндай құрылыстар, көпқабатты тұрғын үйлер сияқты жүздеген жылдарға есептелінеді. Ертеде бұл сұраулар көп қиындықтар туғызбаған. Қазір элеуметтік жағдайлардың өзгерісі мен техникалық дамуының арқасында, сәулетші ғылыми болжаушылардан көмек алуы керек, себебі оның құрылыстары болашақта ыңғайсыз және техникалық амортизациялауға дейін жарамсыз болмауы үшін. Мақсатқа лайықтылықтық критерийлері қиындай түседі, ал сәулетшінің творчестволық әдісі жобалау атты жаңа құрамдық бөлік енгізеді.

2. Творчестволық процестің кезеңдері. Архитектуралық жобалауды оқыту студенттің ғылыми және творчестволық көзқарасының қалыптасуына ықпал етеді. Сәулетшінің негізгі творчестволық қызметінің мәні адам мен қоғамның қызығушылығындағы материалды орта мен кеңістік ұйымның құрылуынан тұрады. Сәулетшінің қызметі қоғамдық мәні бар, жаңа нәтижелер беруі керек. Жобалау студенттің ішкі дүниесін байыта түседі және мамандығының әлеуметтік мәнін түсінуге әкеледі.

Сәулет өнері мектебінде жеке бастың әлемдік көзқарасын қалыптастыру ісі бойынша творчестволық архитектуралық жобалау ерекше орынға ие. Архитектуралық жобалау ісінде арнайы ережелерді сақтау қажеттілігі туады. «Ешнәрсеге қарамастан, құрылыс өнерге қатысты, ол сезім әсерінен туады, бұл өнерде ешнәрсеге логикалық талқылау арқылы қол жеткізу мүмкін емес, басқалардағы сияқты, бұларда да жалпы ережелер тұрақтандырылу керек». Бұл ережелер, бәрінен бұрын, архитектордың творчестволық әдісімен сәулет-жобалау оқу қызметінде студенттің меңгеруін қамтамасыз етеді. Әдіс тәсілдердің қайталануы мен қызмет жолдарына әсер етеді; заңдылық әдісінде жобалау модельдерін құру сәулетшінің қызмет ережесі болады. Бірақ сәулет жобалау әдісі өзгеріске бейім және архитектуралық тәжірибелер байыту өлшемінде біліктілігін нығайтады. Жаңа объектілерді модельдей алатын, өзінің тікелей аналогын, прототипі жоқ, ұйымның қайта құрулар мен әдістерді қайта жасау талап етіледі.

Оқу-жобалау қызметінде объектіні модельдеуде процедураны төртке бөлуге болады.

Бірінші процедура – методологиялық – автордың толық концепциясын анық пайды, ол тапсырманы түсіндіруіне ықпал етеді және оған мәселенің контексте көрінуіне мүмкіндік береді және де ұсынылған жобалау бағдарламасын біртұтас ойластырады.

Екінші процедура – оқу тапсырмаларын орындау моделдің өзара ісін ұйымдастырудан тұрады. Мұнда құрастыруды ойлау мен оның жобалық модельдеріндегі мазмұнын алдын-ала зерттеу нәтижелерінің әсері жүзеге асырылады.

Үшінші процедура функционалды, конструктивті экономикалық және технологиялық тұтастық бойынша және сәулеттік-образды шындық көзқарасынан, сондай-ақ қоршаған ортамен объектіні өзара қарым-қатынасының бағасын модельдеудің аралық нәтижесін талдаудан тұрады.

Төртінші процедура жобалау процедурасының циклын аяқтайды, ал оның нәтижесі жобалау моделінің жаңа циклін жасауға арналған жіберуден тұрады.

Қазіргі заманғы архитектуралық творчество қазіргі халық мәдениетінің жағдайына үлкен жауаптылықпен қарайтын, оның прогресстік дамуына көңіл бөлетін тұтас бағыттағы тәрбиелі мамандар болуын талап етеді. Сондықтанда сәулетші мамандығы маманның идеялық және мәдениеттік ойлауына ерекше талаптар қояды, оның сәулеттік творчествосын барлық нәзік жақтарын есепке алуын ескереді. Мұндағы қиындық, архитектуралық ойлау бірінші бейнелеу моделінде орындалады да, содан кейін ғана іске асырылады. Бұл үрдістің барлық кезеңдері, сәулет сапасынның мөлшерін өлшейтін адамдар арқылы ғана әрдайым қарастырылып отырады.

Сәулетші өз жұмысында мүсінші, композитор сияқты бос бола бермейді. Ол жобалауға тура тапсырма алады, оның қолында арнайы материалды-техникалық құралдар болады, Ол өз уақытының композициялық принциптер жүйесін пайдалана отырып жұмыс жасайды. Негізінде көркемдік образдар туатын композициялық принциптер, жобаланушы объектінің бөлек бөліктерінің байланысын анықтайды. Сондықтанда қандай байланыстар жөнінде және қандай жүйелердің бөліктері туралы әңгіме болып жатқанын анықтап алу қажет.

Архитектураға қосымшада жобаланушы объектіге талап - әлеуметтік, техникалық, экономиялық, құрайды және жобаланушы объектіні құрастыруға қатысады. Ішкі құрылымдық байланыстар қосымшада екі жүйемен қарастырылуы мүмкін: бұл, біріншіден, нақты шығармалардағы байланыс, екіншіден, объектінің нақты байланысы негізінде орындалатын, нағыз жалпы композициялық принциптер, өздері іске басшы болады.

Нақты шығармалардың байланысы туралы айта отырып, әрбір жобаланушы архитектуралық объект көптеген әртүрлі ішкі байланыстармен сипатталады. Бұл, біріншіден, функционалды және коммуникациялы байланыстар. Екіншіден, материалды элементтер арасындағы құрылыстың кеңістіктік құрылымын құрайтын конструктивті байланыстар. Сонында, композициялық байланыстар. Негізгі топтар арасындағы байланыстар күрделі және белгілі дәрежеде майысқақ. Кейбір жағдайларда биіктен көрінетін байланыстар шығып қалуы мүмкін, олардың барлығы бір уақытта әсер етеді, көркемдік образ бен эмоционалды-эстетикалық әсерлер композициялық байланыстармен анықталады, олар сәулетшінің жобалау үрдісі кезінде бекітіледі.

Сәулет өнерінің тарихи да кеңістік концепция немесе композициялық принциптер тарихы сияқты ғалымдармен қарастырылады. Қоғам дамуының тарихи үрдісі мен әлеуметтік қатынасы, сәулет өнерінде көрінетін, ескі және жаңа ғимараттар пайда болуының дамуында, оларға талап қоюдың қиындығы, жалпы мәдениет, эстетикалық ұсыныс пен архитектурының материалдың элементтері композициялық жүйедегі байланыстық бұзылуына әкеліп соғады. Уақытша тепе-теңдікті қалыптастыруға, композициялық принциптерді дамытуға қажеттілік, элементтер жүйесін жетілдіруде, олардың сапалық сипаттамасын жетілдіруге қажеттіліктер туады. Композициялық жүйе немесе кеңістіктік концепцияларды дамыту қысқартылмайды, сондықтанда осы кезеңнің жүйесін сипаттай отырып, оның дамуы мен зерттеу мақсаттарының тенденцияларын өзіңе елестете білу керек және де оны тек статикалық деп емес, мәңгілікке құрылған деп қараған мен. Бірақта, пікір айтуға болады, архитектуралық сәндердің өзгеруі архитектуралық творчествоның принципиалды позициясына өзгеріс әкелмейді.

Тек қана шабаттың қайтар көзі өрерді. Қайта өрлеу, мысалы, шабыт ежелгіден алынды. Егер ғасырдың басында, классиканы жоққа шығарып, сәулет өнері техникадан, машинадан жаңа формаіздеді, бірақ енді осы форманы іздеуде сол жоққа шығарған классикаға қайта оралды. Бірақта, орма алу өз мәні бойынша творчество болып табылады. Ерте құрылған форманың комбинаторикасы мен деформациясы тағамға творчестволық ойлауды береді. Бірақта түрнүскалық творчестводан ол көп алмақ.

Ертеде айтқан: «Жоқтан жоқ жасалынбайды». Сәулет өнерінде солай, жоқтан жоқ болуы мүмкін емес. Мұндай жағдайда творчестволық іздеуде қайда соғуға болады? Уақытты өздыратын форманы ойлап табу мүмкін емес. Ол бастапқы факторлар әсерінің табиғи ізімен туылуы мүмкін. Творчестволық үрдісте бұл факторлар форманы қайта жасауға дайын күйінде түспейді, бірақ фундаменттік негіздің сапасында жаңа форма пайда болады, олар табиғатты қорғаудың негізгі, «механизммен қоректенгіштер болып табылады». Орынның кеңістік – уақытша факторларын мойындауда негізделген архитектуралық шығармашылық, ескі және жаңа қарама-қайшылықтарды шешуі керек, дәстүрді жаңашылыдық негізіне айналдыру керек және қазіргі ұлттық форманы құруға әкелу керек. Бұл үрдісте ұлттық архитектураның дәстүрлі формасын «сіңдіру» және «стилизация» қайнар көзі деп қарамау керек. Дәстүрлі мұрагерлікке алуға болмайды – оны жеңіл алу керек, оны өзгерту керек, бір сөзбен айтқанда, дамыту керек, не қимылдаса, сол ғана өмір сүреді.

Ғимаратты әдемі емес деп, жайып жіберуге болмайды. Көп қабатты тұрғын үйдің бейнесін, пәтер иесіне ұнай ма, ұнамай ма деп өзгертуге болмайды. Осы себептерге байланысты сәулет өнерінің қызметінде көптеген әртүрлі факторлар мен аралас пәндерді араластыруға тура келеді. Оның авторлық бағдарламасы қазіргі заманның талғамына сай, оның даму болашағына лайықты болуы керек.

1. Нег.6[ 190-195] 2. Нег.5 [145-150] 3. Қос. 10 [211-241]

Бақылау сұрақтары:

1. Объектіні модельдеудегі оқу-жобалау қызметін жүзеге асыратын процедураларды атаңыз.

2. Архитектуралық шығармашылықтағы дәстүр мен жаңалық.

3. Объектіні жобалауды құрастыруға қатысатын ішкі және сыртқы байланыстарды атаңыз.

4. Жаңа нәрсе шығармашылық белгісі. Сіздің ойыңызша архитектура бүгінгі таңда жаңа ізденістерде неге сүйену керек?

№ 14 Лекция тақырыбы: Архитектураға кіріспе мен методологиясымен архитектуралық талдауының қазіргі мәселелері.

«Архитектураны дайын шығармамен оңай

өлшеуге болады, бірақ ол тек өлшеу мен есептен ғана құрылмаған»

Т. Фишер

1. Архитектураның коммуникативтік қызметі. Архитектураны бейнелейтін шындық аспектілері. Қазіргі архитектуралық сананың алдында тұрған шұғыл мәселелер, архитектуралық практиканың қазіргі жағдайы – мұның барлығы архитектуралық теорияға көзқарасты кеңейтуді, архитектураның, мәдениеттің, қоғамның қазіргі даму кезеңіне сәйкесетін жаңа ықпалды, жаңа тұрғыда талдауды талап етеді.

Қазіргі архитектура теориясының даму кезеңінің ерекшелігі гуманитарлық ғылым құрамына енуімен көрінеді. Бұған қоғамымызда болып жатқан принциптік өзгерістер ұмтылдырады. Жаңа ойлаудың болуы – жалпы адамдық құндылық және топтық қызығушылыққа деген дәстүрлі мәселелер басымдағы.

Шығармашылық қызметтің әрбір түрі ұрпақтан ұрпаққа жететін өзінің мәнерлілігі мен әдістемелік мәселелерін құрды.

Бұл процесс әрбір түрі үшін маңызды, әсіресе біздің заманымызда әрбір суретші өзінің замандасымен шынайы да мазмұнды сұхбатқа жол ізденуінде маңызды болады.

Әрбір өнер түрінде суретшілік бейнелеуінің өзіне тән ерекшелігі, бейнелеу тілі болады. Мысалы, роман, әңгіме немесе повесть оқырманға оқыған сюжетінен күрделі синтетикалық әсер қалдырады. Бұл сюжетті экранға шығарылады да, басқа сапалы үздік образдар құрылады. Оның әдеби аналогтағы ұқсастығы мен айырмашылығын әрбір тұлға өзі реттейді.

Әдеби шығармаларды оқығандағы және экранды қарағандағы әсерлер жиынтығы сипаты жағынан әр қилы болатын өнердің байытылған комплексінің әсіренен жаңа сапалы образ құрайды. Әдеби шығарма авторының және қоюшы режиссердің ойы әр тұлғаның ойлауы мен әдеби шығарманы жазу мен сценалық интерпретацияны қоюдағы уақытқа байланысты ерекшеленеді.

Архитектуралық объектіге кеңістіктегі тұрақтылық, материалдық әлемге тәуелділік тән. Бірақ бұл сапалар архитектура трансформациясының мүмкіндіктерін уақытқа қарай төмендетпейді, бұл қасиет объекті мазмұнын үлкен көлемде қозғайды және оның көркемдік көлемі мен бөлшектерін өзгертпейді.

Мұндай принциптер адам қоғамының ежелгі және қазіргі аритектура шығармасының бағалығып сақтайды. Бұған мысал ретінде Москваны алуға болады. Жанында архитектураның тарихи ескерткіштері сақталған совет конструктивистерінің немесе Ле Корбюзьенің шығармасы – функционалдық архитектураның үлгісі болып табылады.

Архитектор шығармашылығы мен басқа бейнелеу өнері түрлерінің шығармашылығы арасындағы шекара егер архитектор монументті скульптура, қол өнер т.б. өнер түрлерінің бірініп қатысуын қарастыратын «либретто» авторы болған жағдайда да болады. Бұл архитектуралық форма құру ролінің, оның жүзеге асырудағы алғашқы дәрежедегі сипатымен түсіндіріледі.

Л. Нерви мен Ф. Канделыдың шығармаларында архитектуралық түрдің семантикасы ғылыми-техниканың жетістіктері символы ретінде ерекше роль атқарады. алайда архитектордың шығармашылық қызметінің жеке ерекшелігі қандай болса да, оның өнімі – архитектура – мәдениетке тәуелді болып қалады.

Мұнымен барлық өмірі архитектурамен байланысты архитектордың қоғам алдындағы, адам, алдындағы жауапкершілігі түсіндіріледі.

2. Архитектуралық талдау методикасы. Фасад архитектурасы. Жоба мен кесу композициясы. Архитектура ескерткішін монографиялық талдаудың әдістері. Образды жасаудың алғашқы кезеңінде түр құрау процесіне пропорция қатысады. Пропорциялық байланыстың нақты мағынасын таңдау керекті ассоциацияны, яғни образды ұсынады. Бұл жобалау кезеңінде кеңістік құрылымындағы ортақ идея кристалданып, негізгі бөлімдер иерархиясы құрылады, оның сипаттамасы басты және қосымша болады.

Бұл кезеңде пропорция категориясы архитектордың жалпы синтетикалық ойламынан бөлінбейді: пропрцияның қатысуы бұл феноменді оның танытады және міндетті түрде айтылады. Бұл интуициялық жасалынған пропорция техникалық жобалауға айналады. Тарихи құрылған техникалық әдістерді біз аз білеміз. Бірақ оны қолдану бізді жаңадан ашылуларға әкеледі. Олар жеке склад пен қабілеттерге жауап беретін, суретшінің көргіштігі мен идеялы стилін туғызады. Көру жұмысының принципі – бүтіннен бүтіннің бөлігіне назар аудару болып табылады. Бұл жұмыс бүтіннің барлық элементтері бір-бірімен байланысқанда және геометриялық қатынастар санының азаю мүмкіндігінде жеңілденеді.

Дата добавления: 2015-06-25