Flaneur: cieczka poprzez sztukę?

Obywatelstwo i antykonsumpcjonizm: ucieczka poprzez cnotę?

Neoliberalne państwo zrównuje ze sobą obywateli i konsumentów; celem jest przekształcenie wszystkich relacji międzyludzkich w formy rynkowej wymiany. Wizja ‘ kapitalizmu udziałowców’ jest chęcią pogodzenia obywatelstwa i konsumeryzmu. Problem pogodzenia wolności suwerennych konsumentów z obowiązkami odpowiedzialnych obywateli. Ten tatcheryzm opierał się na szeregu osobowości nie do końca kompatybilnych: przedsiębiorcza osobowość (chęci i inicjatywa), suwerenny konsument (aktywna realizacja własnych celów), aktywny obywatel (dobrowolny wkład do swojej wspólnoty), osobowość konserwatywna (opiera się na wartościach ‘wiktoriańskich’ przekazywanych przez tradycyjny system konserwacyjny i konwencjonalna rodzinę nuklearną). Niejasność pojawia się między suwerennym konsumentem a konserwatywną osobowością; bo ta pierwsza zawsze była ograniczona przez potrzebę utrzymania konserwatywnych wartości. Elementy tachteryzmu były widoczne w rządach, gdzie kładziono bardziej naciska na obowiązki niż swobody obywatelskie. (Nowe rządy charakteryzowała obrona moralności narodowej i wartości, które muszą podzielać wszyscy obywatele).

Flaneur – spacerowicz, próżniak, włóczęga, darmozjad. Bardzo dużo miejsca poświęcano opisom paryskich fleneur. Prekursorem (lub odmianą) był dandys. Flaneur obnosił się ze swoją elegancką powierzchownością, żeby nie dać się spenetrować spojrzeniu obserwatora.

Sposoby charakteryzowania flaneur:

· obserwator sklepowych witryn: zaprojektowana przebudowa Paryża, które było przystosowane do flaneura prezentującego swój strój i mogącego obserwować witryny.

· s wawolny spacerowicz: flaneur jest swawolną figurą, która spaceruje po mieście beznamiętnie przyglądając się wystawom.

· ekshibicjonista i podglądacz: flaneur chodząc po mieście z torbami ubrań, pokazywał się i chciał być oglądany.

· poszukiwacz seksualny: flaneur – pocieszyciel upadłych kobiet.

· mizantrop: oderwana od rzeczywistości ironia może stać się pogardą człowieczeństwa (odludekJ)

· Detektyw-amator: interesują go przelotne, tajemnicze zdarzenia, czyta czasopisma żeby znać plotki.

Pojawiał się w dużych miastach, w pierwszej połowie XIX, głównie Paryż. Najlepszym miejscem dla nich były pasaże.

Możliwe, że historie o flaneur są tylko miejskimi mitami z perspektywy antropologicznej, w sensie symbolicznie nacechowanej narracji – wyrażającej dynamikę.

Zjawisko widziane z tej perspektywy wyróżnia kilka zasadniczych kwestii:

· Flaneur nie jest robotnikiem. Nie przyszedł na świat realizować woli Boga, ale jest oderwany od molarności obserwatorem, realizującym swoje autonomiczne cele.

· Nie jest biernym konsumentem. Nie jest niewolnikiem towarów.

· Czy flandria przetrwała? Nie ma na to pytanie jednej odpowiedzi.

Flaneur jest skazanym na potępienie bohaterem zdegenerowanej epoki, jego wyjście poza struktury społeczeństwa jest krótkotrwałą przerwą w miejskim życiu.

Flaneur z obserwatora staje się obserwowanym, schwytany przez społeczeństwo konsumpcyjne staje się towarem.

Ucieczka: skąd, dokąd?

To były trzy sposoby ucieczki z konsumpcyjnego społeczeństwa. Każdy z nich ucieleśnia socjodyceę (objaśnienie zła i cierpienia; diagnozuje co jest ze społeczeństwem obywatelskim nie tak) i sotorologię (teoria zbawienia – mówi co należy zrobić, aby móc je osiągnąć).

Ø Kulturowa wszystkożerność – środek ucieczki od zła różnic statusowych.

Ø Można przejść na stronę ruchu religijnego obiecującego koniec różnic statusu.

Ø Można wysyłać naszej publiczności mylące co do naszej osoby sygnały.

Obywatelstwo – często przedstawiane jako środek ucieczki przed złem, jakim jest bierność. Obywatele czynnie angażują się w życie publiczne, a konsumenci pławią się w luksusach. Konsumenci ignorują polityczną i gospodarczą rzeczywistość. Konsumenci chcą natychmiastowych zmian tu i teraz, natomiast obywatele są świadomi, że wszelkie zmiany to długotrwałe procesy.

Дата добавления: 2013-12-12