Заключэнне:асноўныя вынікі і ўрокі гістарычнага развіцця Беларусі

Пытанні і заданні

1Ахарактарызуйце сутнасць курсу на паскарэнне сацыяльна-эканамічнага развіцця СССР.

2.Назавіце мэты так званай радыкальнай эканамічнай рэформы.

3.У чым праявілася рэфармаванне палітычнага ладу СССР у 1985-1990гг.?

4. Растлумачце сутнасць тэзіса: “КПСС не была партыяй у тым сэнсе, як гэта разумеюць на Захадзе. КПСС была з’явай у структуры савецкага грамадства”.

6. Чым былі абумоўлены крызіс аднапартыйнай сістэмы, зыход КПСС з арэны палітычнага кіраўніка краіны, ліквідацыя савецкага дзяржаўнага і грамадскага ладу?

7. Якія змены адбыліся ў духоўным жыцці беларускаў у 1985-1990 гг.?

8. Якія герб і сцяг сталі дзяржаўнымі сімваламі Рэспублікі Беларусь у 1991 г.?

9. Пералічыце асноўныя трансфармацыі палітычнай сістэмы Рэспублікі Беларусь.

10. Якія падзеі выклікалі абвяшчэнне суверэнітэту?

11. Назавіце асноўныя дасягненні і праблемы ў эканоміцы Беларусі ў 1991-2005 гг.

12. Назавіце прычыны і праявы крызісу 1991-1995 гг. у эканаміцы Беларусі.

13. Ахарактарызуйце праграму на 1996-2000гг. і вынікі яе выканання.

14. Ахарактарызуйце праграму на 2001-2005гг. і ход яе выканання.

15. У чым сутнасць рэформы агульнаадукацыйнай, прафесіянальнай і вышэйшай школы?

16.Якія новыя дасягненні беларускай культуры вы ведаеце?

Рускі гісторык акадэмік В.В. Ключэўскі (1841–1911) лічыў, што не трэба думаць, быццам гісторыя нічому не вучыць. Гісторыя вучыць нават тых, хто ў яе не вучыцца; яна іх правучвае за невуцтва і пагарджанне. Сапраўды, веданне свайго мінулага, далёкай і блізкай гісторыі продкаў, гісторыі Айчыны дазваляе народам, дзяржаўным і палітычным дзеячам, органам улады і кіравання вызначаць навукова абгрунтаваныя праграмы палітычнага, сацыяльна-эканамічнага і культурнага развіцця краіны, ажыццяўляць дзяржаўнае будаўніцтва, рабіць вывады з памылак, якія былі непазбежнымі на больш ранніх этапах развіцця грамадства.

Гісторыя Беларусі – калектыўная памяць народа, невычарпальная крыніца гістарычнага вопыту і духоўнасці, шлях да пераадолення гістарычнага невуцтва і нацыянальнага нігілізму. Яна з’яўляецца важным сродкам выхавання ў людзей пачуцця патрыятызму, гонару за прыналежнасць да беларускай нацыі, павагі да людзей усіх нацый і народнасцей, любові да сваёй Айчыны. Яна дапамагае выхоўваць лепшыя маральныя якасці чалавека, павышаць яго адукацыйны і культурны ўзровень.

Гісторыя Беларусі – гэта летапіс стваральнай працы людзей, іх дасягненняў у матэрыяльнай і духоўнай вытворчасці. Гісторыя Беларусі – гэта летапіс барацьбы за захаванне беларускага этнасу, яго культуры, мовы, побыту, звычаяў і традыцый, за нацыянальна-культурнае адраджэнне, стварэнне і развіццё беларускай дзяржаўнасці. Спробы стварыць суверэнную Беларускую Народную Рэспубліку ў 1918 г., стварэнне Беларускай ССР пасля ўваходжання яе ў 1922 г. у склад Саюза ССР і поўны суверэнітэт незалежнай Рэспублікі Беларусь сёння – галоўныя вехі станаўлення і развіцця беларускай дзяржаўнасці ў ХХ ст.

Гісторыя Беларусі – неад’емная частка гісторыі славянскіх народаў, здабытак еўрапейскай і сусветнай цывілізацый.

Завяршаючы вывучэнне курса гісторыі Беларусі, неабходна зрабіць спробу, зыходзячы з гістарычнага вопыту і сучаснага становішча, вызначыць перспектывы развіцця Рэспублікі Беларусь.

Якім шляхам пойдзе развіццё беларускага грамадства – пакажа будучае, дзень заўтрашні.

Дата добавления: 2014-01-07