Антыфашысцкая барацьба беларускага народа супраць нямецка-фашысцкіх захопнікаў

Праблемы дзяржаўна-палітычнага, сацыяльна-эканамічнага і культурнага развіцця Беларусі на сучасным этапе.

Современное состояние РБ обусловлено целым рядом исторических факторов, главным из которых является процесс коренной ломки государственных и общественных институтов после распада СССР.

Основой построения системы национальной безопасности нашего государства, формирования его политики по защите жизненно важных интересов послужила Концепция национальной безопасности РБ (Указ Президента РБ № 390 от 17 июля 2001г.).

Понятие "национальная безопасность" означает защищенность жизненно важных интересов личности, общества и государства во всех сферах их жизнедеятельности: политической, экономической, военной, экологической, гуманитарной и т.д.

Безопасность РБ в политической сфере. Это независимая внешняя и внутренняя политика, направленная на сохранение суверенитета, обеспечение нерушимости границ, сохранение территориальной целостности страны.

Сложившаяся в результате конституционной реформы 1996г. система органов государственной власти и управления обеспечивает необходимые условия для защиты независимости и территориальной целостности государства, его конституционного строя, поддержания законности и правопорядка в стране.

Существует ряд индикаторов, которые характеризуют экономическую безопасность в той или иной стране.

Вполне благополучно выглядят такие характеристики социальной сферы, как уровень безработицы, соотношение доходов 10 % наиболее и наименее обеспеченного населения, уровень преступности. В финансовой сфере уравновешены показатели дефицита госбюджета, отношения внешнего и внутреннего долга к ВВП, внешнего долга к экспорту.

Программой социально - экономического развития страны на 2006-2010гг. предусматривается: повысить коэффициент обновляемости основных производственных фондов, довести уровень инфляции до 5%, увеличить долю новых видов продукции в общем, объеме промышленной продукции и существенно снизить ее материалоемкость, повысить наукоемкость ВВП, увеличить объем золотовалютных резервов страны, улучшить соотношение минимальной и среднемесячной заработной платы.

Стратегическая цель развития агропромышленного комплекса - достижение и поддержание продовольственной безопасности страны. Это означает, что совокупные потребности в сельскохозяйственной продукции и продовольствии должны обеспечиваться в основном за счет собственного производства.

Большасць насельніцтва Рэспублікі ўзнялася на абарону сваёй Радзімы. Шырокі размах на Беларусі атрымаў партызанскі рух, які з цягам часу стаў усенародным па сваіх мэтах і сацыяльна-дэмаграфічным складзе ўдзельнікаў. Пацвярджэнне гэтаму 374 тыс. партызан, 70 тыс. падпольшчыкаў і 400 тыс. скрытага партызанскага рэзэрву, які дапамагаў партызанам. Сярод партызан было 71,1% беларусаў, 19,3% рускіх, 3,9 % украінцаў, 5,7 % прадстаўнікоў іншых нацыянальнасцей. У партызанскіх атрадах змагалася каля 4 тыс.замежных антыфашыстаў.

Ужо на пяты дзень вайны ўтварыўся першы партызанскі атрад пад кіраўніцтвам В.З. Каржа. Да 25 ліпеня 1941 г. на Беларусі было сфарміравана больш за 100 атрадаў і груп, якія налічвалі 2644 чалавек. Адным з першых быў Суражскі атрад у Віцебскай вобласці пад кіраўніцтвам М.Ф. Шмырова. На Палессі значныя ўдары па ворагу наносіў партызанскі атрад “Чырвоны Кастрычнік”, які ўзначальваў Ц.П. Бумажкоў, а потым Ф.І. Паўлоўскі. Ім першым з партызан прысвоена званне Героя Савецкага Саюза (жнівень 1941г.).

Жыхары вёсак забяспечвалі партызан харчаваннем, адзеннем, вялі разведку, дапамагалі выводзіць са строю шашэйныя і чыгуначныя камунікацыі, парушаць лініі сувязі.

У маі 1942 года для цэнтралізацыі кіраўніцтва партызанскім рухам пры Стаўцы Вярхоўнага Галоўнакамандавання быў створаны Цэнтральны штаб партызанскага руху (ЦШПР), у верасні 1942 г. - Беларускі штаб партызанскага руху (БШПР).

Да 1943 г. супраціўленне гітлераўскім захопнікам на акупіраванай тэрыторыі Беларусі набыло ўсенародны размах, ператварылася ў фактар буйнога ваенна-стратэгічнага і палітычнага значэння. Аб гэтым яскрава сведчаць стварэнне партызанскіх зон і “рэйкавая вайна”. Да восені 1943 г. партызаны стварылі і кантралявалі больш за 12 зон, што складала 108 тыс. км² - на амаль 60 % акупіраванай тэрыторыі Беларусі дзейнічала савецкая ўлада. “Рэйкавая вайна” на Беларусі праводзілася ў тры этапы (3.08 - 15.09.1943; 19.09 - пач. лістапада 1943; 20.06.1944 г.), падчас буйных наступальных аперацый Чырвонай Арміі. Знішчаныя камунікацыі, а было ўсяго падарвана болей 193 тыс. рэяк, не дазволілі акупантам своечасова забяспечыць франтавыя часткі неабходным.

Важную ролю ў барацьбе з акупантамі адыгрывала дзейнасць падпольшчыкаў. Мужна, кожны дзень рызыкуючы жыццём, змагаліся з ворагам падпольшчыкі Гомеля, Магілёва, Віцебска, Оршы, Бабруйска, Брэста, Ліды, Пінска і інш. гарадоў і населеных пунктаў Беларусі - усяго больш за 70 тыс. чалавек. Сярод іх было каля 74 % беларусаў, 15,4% - рускіх, 4% - украінцаў, 1,9% - яўрэяў, 1,8% - палякаў, 2,9% - прадстаўнікоў іншых нацыянальнасцей.

Усяго за тры гады вайны партызаны Беларусі знішчылі і паранілі ў тыле ворага больш за 500 тыс. гітлераўцаў і іх памагатых, падарвалі і пусцілі пад атхон 11128 эшалонаў, 34 бронепаязды, разграмілі 948 штабоў і гарнізонаў, падарвалі і знішчылі 18,7 тыс. аўтамашын, 1355 танкаў і бронемашын, збілі і спалілі на аэрадромах 305 самалётаў, знішчылі 438 гармат і г.д. Страты партызан склалі 44791 чалавек.

Дата добавления: 2015-06-25