Гипопаратиреоз

Болжамы

Салыстырмалы диагностикасы

Диагностикасы

Эпидемиологиясы

Науқастарды гемодиализге көшіргенге дейін науқастардың 90%-да қандай да бір дәрежедегі сүйек тінінің гистологиялық өзгерістері дамиды. Гемо- және перитонеальды диализ емін алатын СБЖ-мен сырқаттанған науқастардың 45-70%-да көрініс береді. Креатинин мөлшері 150-400 мкмоль/л болатын науқастардың 60%-да интакті паратгормоны деңгейі 200 пг/мл-ден (қалыпты жағдайда 10–65 пг/мл) жоғары болады.

Клиникалық көрінісі

Сырқаттың басты симптомдары, яғни жиі СБЖ белгілері басым болады. Спецификалық симптомдарына сүйектің ауруы, проксимальды бұлшықет бөліктеріндегі әлсіздік, артралгиялар жатады. Кейде кенеттен дамитын спонтанды сүйектің сынуы мен қаңқа деформациясы дамуы да мүмкін. Сүйектен тыс кальцинаттардың түзілуіне түрлі клиникалық көріністер тән. Артериялар кальцификациясы нәтижесінде ишемиялық өзгерістер дамиды (кальцифилаксия). Аяқ пен қолда периартикулярлы кальцинаттар анықталуы мүмкін. Конъюнктива мен қасаң қабықтың кальцификациясының рецидив беруші конъюнктивитпен ұштасуы «қызарған көз» синдромы ретінде қарастырылады.

1.ПТГ жоғарылауымен ұштасқан нормокальциемия. Сонымен қатар, гиперфосфатемия, сілтілі фосфатазаның жоғарылауы және 1,25-(OH)2-D3 төмендеуі тән. ПТГ деңгейін анықтау түрлі генезді, шумақтық фильтрациясы 60%-ға төмендеген нефропатиялар кезінде анықталады.

2. Сүйектік өзгерістер БГП-ге ұқсас (остеопороз, субпериостальды және субхондральды білек сүйектерінің резорбциясы).

3. Басты сырқатты диагностикалау (СБЖ, мальабсорбция).

ЕГП-ды дамытатын сырқаттар арасында салыстырмалы диагностика жүргізіледі.

Емі

Созылмалы бүйрек жеткіліксіздігі кезінде остеопатия профилактикасы ретінде қан сарысуында органикалық емес фосфат мөлшерін 1,5 ммоль/л-ге дейін жоғарылату қажет. Осы мақсатпен D дәруменінің (1.-ОН-D3: 0,25 – 0,5 мкг/тәу) белсенді метаболиттерін тағайындайды, гипокальциемия дамығанда — кальций дәрілерімен ұштастырады (1 г/тәу).

Үш рет ПТГ деңгейі жоғарылағанда және/немесе қанда кальций деңгейі

2,6–2,7ммоль/л-ден астамға жоғарылағанда субтотальды паратиреоидэктомия көрсетіледі.

Болжамы басты сырқат пен ағзалық өзгерістерді алдын алуды уақтылы бастауына қарай анықталады (СБЖ кезінде D дәрумендері).

Гипопаратиреоз —гипокальцемия синдроыммен көрінетін, ҚМБ жеткіліксізділігі нәтижесінде паратгормоны тапшылығымен байланысты дамитын сырқат (8.5 кесте).

Кесте 8.5. Гипопаратиреоз

Этиологиясы	Операциядан кейінгі, идиопатиялық (аутоиммунды); оқшауланған, І типті аутоиммунды полигландулярлы синдромда; сәулелену, инфильтративті аурулар, ҚМБ мен тимустың аплазиясы (Di George синдромы)
Патогенезі	ПТГ-ның ағзада жеткіліксіздігі оның фосфатуриялық әсері арқылы қанда фосфат деңгейінің жоғарылауына әкеледі; ішекте кальций сіңірілуінің бұзылуынан, бүйректе кальцийдің жеткілікті реабсорбциясының жүрмеуінен немесе оның сүйектерде мобилизациясының төмендеуінен гипокальциемия дамиды
Эпидемиологиясы	Жалпы популяцияда таралу жиілігі — 0,2–0,3 %. Жиі қалқанша безге жасалынған операция кезінде 2 % жағдайда, ал қайталамалы операцияларда 5–15 % жағдайда көрініс береді
Басты клиникалық көріністері	Тетаникалық құрысулық синдром, сүйектен тыс кальцификация
Диагностикасы	Гипокальциемия, гиперфосфатемия, ПТГ
Салыстырмалы диагностикасы	Транзиторлы операциядан кейінгі гипопаратиреоз, құрысулық синдром мен гипокальциемиямен жүретін басқа синдромдар
Емі	Кальций дәрілері және D дәрумені
Болжамы	Қолайлы

Дата добавления: 2014-11-18