Стварэнне ААН. Патсдамская канферэнцыя. Патсдамская дэкларацыя

Ялцінская канферэнцыя. Разгром Германіі і яе капітуляцыя.

12 студзеня 1945 г. савецкія войскі пачалі маштабнае наступленне на шырокім фронце ад Балтыйскага мора да Карпат. Сумесна з Польскай арміяй была вызвалена Варшава, а потым створаны плацдарм для наступлення на Берлін на заходнім беразе ракі Одэр – усяго толькі ў 60 км. ад нямецкай сталіцы.

4-11 лютага 1945 г. у Ялце адбылася другая сустрэча кіраўнікоў трох галоўных дзяржаў антыгітлераўскай кааліцыі – Вялікабрытаніі, ЗША і СССР – Ялцінская (Крымская) канферэнцыя. На ёй былі ўзгоднены і зацверджаны планы і тэрміны правядзення новых магутных удараў па Германіі з мэтай яе канчатковага разгрому. Для падтрымання міру і бяспекі ва было вырашана стварыць Арганізацыю Аб’яднаных Нацый (ААН). СССР пацвердзіў свае абавязацельствы аб уступленні ў вайну з Японіяй праз два-тры месяцы пасля заканчэння вайны ў Еўропе. Кіраўнікі саюзных дзяржаў дамовіліся аб прынцыпах і формах ажыццяўлення безумоўнай капітуляцыі Германіі і акупацыі яе тэрыторыі пасля перамогі.

5-ты перыяд (9 траўня – 2 верасня 1945 г.)

Нягледзячы на захаванне рознагалоссяў, працэс стварэння ААН ішоў хуткімі тэмпамі. 25 красавіка па 26 чэрвеня 1945 г. у Сан-Францыска (ЗША) праходзіла Ўстаноўчая канферэнцыя Арганізацыі Аб'яднаных Нацый (ААН). Адзіным пытаннем парадку была распрацоўка Статуту арганізацыі. Ён быў падпісаны прадстаўнікамі 50 краін і 24 кастрычніка 1945 г. набыў моц.

З 17 ліпеня па 2 жніўня 1945 г. у выніку перамогі над Германіяй у адным з прыгарадаў Берліна праходзіла Патсдамская міжнародная канферэнцыя. (у гістарычнай літаратуры гэтая канферэнцыя таксама называецца "Берлінскай".) Згодна з ялцінскімі прынцыпамі палітыкі ў дачыненні Германіі яе тэрыторыя, у тым ліку сталіца – Берлін, падзялялася на 4 акупацыйныя зоны. Для ўзгаднення акупацыйнай палітыкі стваралася Рада міністраў замежных спраў пяці дзяржаў (Вялікабрытанія, ЗША, Кітай, СССР, Францыя). Канферэнцыя вызначыла пасляваенныя межы Германіі – яны істотна звужаліся. Для таго, каб пазбавіць гэтую дзяржаву лішніх падстаў для тэрытарыяльных прэтэнзій, немцы, якія пражывалі ў суседніх Венгрыі, Польшчы і Чэхаславакіі падлягалі дэпартацыі на сваю гістарычную радзіму. Былі вызначаны агульныя падыходы да вырашэння рэпарацыйнага пытання. У прыватнасці, не вызначаючы агульную суму германскіх выплат, вялікія дзяржавы дамовіліся, што выкананне рэпарацыйных абавязкаў у любым разе не павінна пазбавіць Германію неабходных развіццёвых рэсурсаў.

Таксама ў адпаведнасці з рашэннямі Патсдамскай канферэнцыі быў створаны спецыяльны Міжнародны трыбунал, які арганізаваў Нюрнбергскі працэс па справе галоўных ваенных злачынцаў (20 лістапада 1945 г. – 1 кастрычніка 1946 г.).

Падчас Патсдамскай канферэнцыі і ў яе рамках 26 ліпеня 1945 г. была апублікавана сумесная дэкларацыя – Патсдамская дэкларацыя – ад імя ўрадаў Вялікабрытаніі, ЗША і Катаю, у якой гучала патрабаванне безагаворачнай капітуляцыі Японіі і былі сфармуляваны асноўныя прынцыпы мірнага ўрэгулявання. Аднак 28 ліпеня японскі ўрад адхіліў гэтыя патрабаванні.

Дата добавления: 2014-11-08