Слоўнік гістарычных тэрмінаў і паняццяў. Абвер — разведвальная і контрразведвальная служба германскай арміі у 1919—1944 гг

Абвер — разведвальная і контрразведвальная служба германскай арміі у 1919—1944 гг.

Айнзацгрупа — мабільная аператыўная група, спецыяльнае карнае вайсковае аб'яднанне, прызначанае для масавага знішчэння людзей.

Акупацыя — узброены захоп тэрыторыі іншай дзяржавы.

«Барбароса» (ням. Ваrbаrоssа, ад імя германскага імператара XII ст. Фрыдрыха I Барбаросы) — кодавая назва германскага плана агрэсіўнай вай­ны супраць СССР.

«Бліцкрыг» (ням. Вltz i— маланка, Кriеg — вайна), «маланкавая вайна» — стратэгічная канцэпцыя вядзення баявых дзеянняў у кароткія тэрміны з масавым выкарыстаннем авіяцыі, танкаў, матарызаванай пяхоты і артылерыі, новых баявых і тэхнічных сродкаў.

Ваённая камендатура — орган кіравання германскіх вайсковых фарміраванняў у тылавой частцы войскаў. Яе галоўнымі задачамі былі арганізацыя падаўлення ўсялякага антыгерманскага супраціўлення, забеспячэнне парадку сярод мясцовага насельніцтва. Прымала ваенна-гаспадарчыя рашэнні, забяспечвала выкананне дырэктыў палітычнага і ваеннага кіраўніцтва на акупіраваных тэрыторыях. Па сваіх функцыях яны падраздзяляліся на галоўныя, палявыя і мясцовыя.

Вермахт— назва ўзброеных сіл фашысцкай Германп у 1935—1945гг.

Дэпартацыя — гвалтоўнае перасяленне карэнных жыхароў у іншыя месцы пражывання.

«Зялёная папка»— кодавая назва германскага плана ваенна-эканамічнага рабавання тэрыторыі СССР у гады Другой су­светнай вайны.

Калабарацыянізм — супрацоўніцтва пэўных асоб з германскімі захопнікамі ў краінах, якія былі акупіраваны ў гады Другой сусветнай вайны.

Канцэнтрацыйны лагер — месца масавага зняволення і фізічнага знішчэння палітычных праціўнікаў. Ствараліся ў Германіі пасля прыходу да ўлады ў 1933 г. нацыстаў і на акупіраваных тэрыторыях.

Карная аперацыя — сукупнасць рэпрэсіўных, ваенных, эканамічных і палітычных акцый, галоўнымі мэтамі якіх былі ліквідацыя партызанскага руху і падпольнай барацьбы, захоп матэрыяльных і людскіх рэсурсаў.

Люфтвафе — ваенныя паветраныя сілы Германіі.

Народнае апалчэнне — добраахвотныя ваенныя і ваенізаваныя падраздзяленні — рабочыя атрады, групы самаабароны, камуністычныя батальёны, атрады партыйна-савецкага актыву, сфарміраваныя з асоб, якія не падлягалі першачарговаму прызыву па мабілізацыі.

Новы парадак — сістэма ваенна-паліцэйскіх, эканамічных, палітычных і ідэалагічных мерапрыемстваў, накіраваных на ўсталяванне і падтрыманнe дзяржаўнага ладу агрэсараў, эканамічнае рабаванне захопленых тэрыторый, рэжым тэрору, здзекаў над насельніцтвам, насаджэння нацыянал-сацыялістычнай ідэалогіі.

«Ост» — генеральны план нацысцкага кіраўніцтва Германіі па каланізацыі і германізацыі тэрыторыі Усходняй Еўропы, у тым ліку і БССР.

Партызанская зона — тэрыторыя аднаго або некалькіх пагранічных адміністрацыйных раёнаў, якія пэўны час надзейна ўтрымліваліся і кантраляваліся партызанамі.

Рух Супраціўлення — у час Другой сусветнай вайны нацыянальна-вызваленчы, антыфашысцкі рух народа акупіраваных краін супраць нямецкіх, італьянскіх, японскіх акупантаў і іх саюзнікаў.

Стаўка Вярхоўнага Галоўнакамандавання — вышэйшы орган стратэгічнага кіраўніцтва Узброенымі Сіламі СССР у гады Вялікай Айчыннай вайны. Утворана 8 жніўня 1941г.

Дата добавления: 2015-06-25